Pantertje erbij?

Al een paar weken was ik op zoek naar een haardset. Ik woon in een oude pastorie uit 1840, dus de haardset moest iets ouds zijn, iets bijzonders. En daar zag ik hem: een prachtig zwart, gietijzeren set, De standaard is een half ontbloot jongetje, die het haard gereedschap glimlachend omarmt. Je snapt het, dit is hem!

Als gelukkige winnaar, zo voelt dat toch vaak bij Marktplaats, ga ik op pad. Helemaal in mijn nopjes. De 25 kilometer blijkt in de praktijk iets meer tijd te kosten vanwege allerlei rivieren die overgestoken moeten worden, maar toch. Ik ben er. Een aardige meneer neemt mij mee zijn huis in,een jaren 80 bungalow. Niets op aan te merken, maar het huis valt niet te betrappen op enige sfeer. Binnen een grijs/zwart interieur, met hoogglans plavuizen, een en ander fraai afgewerkt met gouden details en randjes. Kortom, niet helemaal mijn smaak. Ik kan de haardset dan ook moeilijk plaatsen binnen deze interieurstijl. Maar uit een verborgen hoekje haalt de meneer de set. ‘Wauw’, roep ik. Deze is te gek. Hij is nog mooier dan ik had gedacht. De meneer lacht om mijn enthousiaste reactie, en ziet meer brood in me. ‘Hou je van beelden?’, vraagt hij. ‘Nou, zeker’, zeg ik net iets te enthousiast. ‘Ik heb een prachtig beeld te koop staan, kijk maar, achter je’.  Ik draai mij om en val bijna achterover. Glimmende groene ogen kijken mij dreigend aan vanuit een ongeveer 1,5 meter hoog panter beeld van zwart glanzend porselein. Ik schiet in de lach, maar weet me nog net op tijd te herstellen. ‘Nee sorry, niet echt mijn smaak; ik hou meer van tijgers….’. De man glimlacht, maar is misschien ook een tikkeltje teleurgesteld. Hij wenst mij veel plezier met de haardset.

Teleurgesteld, nou, ik zeker niet. Ik steek zo mijn haardje aan, por met mijn nieuwe pookje en hoop dat ik ’s nachts geen nachtmerrie krijg van grote, zwarte panters.